ຢູ່ບ້ານ ຕ້າໂມຢູ ໄດ້ພົບເຫັນອະນາຄົດໃໝ່ແຫ່ງຊີວິດ_ວັດທະນະທຳ-ທ່ອງທ່ຽວ

ຢູ່ບ້ານ ຕ້າໂມຢູ ໄດ້ພົບເຫັນອະນາຄົດໃໝ່ແຫ່ງຊີວິດ

ມາຈາກ:ສະບາຍດີ

ຜູ້ຂຽນກ່າວວ່າ ：

“ການດຳລົງຊີວິດຢູ່ແຂວງຢຸນນານ” ໄດ້ກາຍເປັນການປັບປຸງການທ່ອງທ່ຽວແຂວງຢຸນນານໃນການຫັນປ່ຽນໃໝ່ນີ້, ນັກທ່ອງທ່ຽວນັບມື້ນັບຫຼາຍຂຶ້ນເຫັນວ່າຄຸນມິງເປັນສະຖານທີ່ທີ່ດີ.

ນະຄອນຄຸນມິງມີເມືອງທີ່ສວຍງາມ,ມີຊົນນະບົດທີ່ສວຍງາມ, ປະຫວັດສາດ, ວັດທະນະທຳ, ທິວທັດ, ສະພາບອາກາດ, ແລະວິຖີຊີວິດກໍ່ເປັນທີ່ຮັກແພງຂອງຫຼາຍຄົນ. ໃນການສະແຫວງຫາການພັກຜ່ອນຢ່ອນອາລົມທີ່ສູງກວ່າ, ນັກທ່ອງທ່ຽວຕົກຫຼຸມຮັກຄຸນມິງແລະອາໄສຢູ່ໃນຄຸນມິງ.ນີ້ແມ່ນບາງເລື່ອງຂອງຄຸນມິງທີ່ພວກເຮົາໄດ້ພົບເຫັນຈາກຊາວອາໄສບາງຄົນ…

"ເຮືອນພັກ ຟູຊີ".ນັກຂ່າວ ທ່ານ ຈຽງເຟີງ/ຖ່າຍຮູບ.

"ເມືອງຄຸນມິງຍັງສະດວກສະບາຍກວ່າ." ເມື່ອເບິ່ງແສງຕາເວັນຍາມເຊົ້າທີ່ໝູ່ບ້ານ ຕ້າໂມຢູ, ລົມລະດູໃບໄມ້ປົ່ງທີ່ອົບອຸ່ນແລະທົ່ງນາທີ່ເຕັມໄປດ້ວຍໝອກບາງໆ, ທ່ານນາງ ລີລຸຍຟາງ ຜູ້ອາໄສຢູ່ບ້ານ ຕ້າໂມຢູ, ຄະນະກຳມະການບ້ານ ຢູຮົວ, ເມືອງຕວນເຈຍ, ໄດ້ກວ່າຂຶ້ນ.

ຈາກ"ເຮັດວຽກຢູ່ພາກເໜືອ"ກັບຄືນມາ

ເມື່ອ 8 ປີກ່ອນ, ທ່ານນາງ ລີລຸຍຟາງ ແລະ ຜົວຂອງນາງ ກົວເພີງໄດ້ເຊົ່າເຮືອນປະຖິ້ມໄວ້ເປັນເວລາຫຼາຍກວ່າໜຶ່ງທົດສະວັດຢູ່ໝູ່ບ້ານ ຕ້າໂມຢູ, ບໍ່ໄກຈາກຕົວເມືອງຄຸນມິງ ເຂົາເຈົ້າໃຊ້ເວລາກວ່າເຄິ່ງປີເພື່ອສ້ອມແປງເປັນ “ເຮືອນພັກ ຟູຊີ".

"ຟູຊີ" ແມ່ນຊື່ຫລິ້ນຂອງລູກສາວຂອງຄູ່ຜົວເມຍນີ້. ທ່ານນາງ ລີລຸຍຟາງ ກ່າວວ່າ, ເມື່ອເຂົາເຈົ້າໄດ້ຕັດສິນໃຈອາໄສຢູ່ໝູ່ບ້ານ ຕ້າໂມຢູ, ລູກສາວຍັງນ້ອຍ, ບໍ່ຢາກໃຫ້ລູກຫຼິ້ນຢູ່ສູນການຄ້າໃນທ້າຍອາທິດ, ແຕ່ຢາກໃຫ້ຢູ່ຕິດກັບທຳມະຊາດຫຼາຍກວ່າ ແລະ ການຕັ້ງຊື່ເຮືອນຕາມຊື່ຫລິ້ນຂອງລູກສາວຍັງເປັນການບົ່ງບອກເຖິງຄວາມຮັກ.

ທ່ານ ທາງ ລີລຸຍຟາງ ເປັນຄົນ ຊານຊີ, ທ່ານ ກົດເພີງ ເປັນຄົນ ເສສວນ, ຫຼັງຈາກທັງສອງຮຽນຈົບຈາກສະຖາບັນສິລະປະຢຸນນານໃນປີ2006ແລ້ວ, ຍັງຢູ່ເຮັດວຽກຕໍ່ຢູ່ນະຄອນຄຸນມິງ. ໃນເວລານັ້ນ, ທ່ານ ນາງ ລີລຸຍຟາງ ໄດ້ກາຍເປັນນັກຂ່າວຖ່າຍຮູບຂອງສໍານັກຂ່າວຫນັງສືພິມ, ທ່ານ ກົດເພີງ ໄດ້ດໍາລົງຕໍາແຫນ່ງຢູ່ມະຫາວິທະຍາໄລແຫ່ງຫນຶ່ງຢູ່ນະຄອນຄຸນມິງ. “ໃນເວລານັ້ນຂ້ອຍຍັງໜຸ່ມຢູ່ ແລະ ຢາກອອກໄປຮັບປະສົບການຢູ່ສະເໝີ. ໃນປີ 2008, ພວກເຮົາໄດ້ອອກຈາກວຽກໄປເຮັດວຽກຢູ່ພາກເໜືອ, ພວກເຮົາໄດ້ໄປປັກກິ່ງ,ນານໜິງ ແລະ ຊູໂຈ່ວ, ເມື່ອໝອກຄວັນຮ້າຍແຮງທີ່ສຸດໃນປີ 2017,ຂ້ອຍເຫັນຄົນໂພດຂໍ້ມູນກ່ຽວກັບໝອກຄວັນໃນ WeChat ແລະຄົນອື່ນໂພດທ້ອງຟ້າສີຟ້າ,ຂ້ອຍທັນທີທັນໃດກໍ່ມີຄວາມຄິດທີ່ຈະກັບຄືນໄປຄຸນຫມິງ. " ທ່ານ ທາງ ລີລຸຍຟາງກ່າວ.

ບ້ານ ຕ້າໂມຢູ ແມ່ນຫມູ່ບ້ານຂອງຊາວເຜົ່າຢີ, ໃນພາສາເຜົ່າຢີ"ໂມຢູ"ມີຄວາມຫມາຍວ່າ"ປ່າທີ່ດົກຫນາ".ທ່ານນາງ ລີລຸຍຟາງກ່າວວ່າ, ຄົນທ້ອງຖິ່ນຫມາຍຄວາມວ່າ"ໂມຢູ"ຄືປ່າໄມ້ໄຜ່, ເຂົາເຈົ້າມັກຄວາມງຽບສະຫງົບ, ບ້ານ ຕ້າໂມຢູ ສະດວກສະບາຍ ແລະ ອາກາດດີ, ຊາວບ້ານມີຄວາມເມດຕາແລະຢູ່ຮ່ວມກັນຢ່າງກົມກຽວ ແລະ ຢູ່ໃກ້ກັບທີ່ຢູ່ອາໄສຂອງພວກເຂົາໃນຕົວເມືອງ,ດັ່ງນັ້ນພວກເຂົາຈຶ່ງຕັດສິນໃຈມາທີ່ບ້ານນີ້,"ຂ້ອຍໄດ້ມາທີ່ນີ້ສອງສາມມື້ເມື່ອຂ້ອຍມີເວລາຫວ່າງ , ຄອບຄົວຢູ່ນຳກັນ,ມີຄວາມສຸກ ແລະ ອົບອຸ່ນ ຍ່າງໄປຍ່າງມ່ຕາມທຳມະຊາດ, ຍັງສາມາດຮູ້ສຶກເຖິງພະລັງຂອງຊີວິດ,ການເປັນທຳມະຊາດ ແລະ ຜ່ອນຄາຍ."

ສ້າງ"ເຮືອນພັກ ຟູຊີ"

"ການປັບປຸງເຮືອນ,ແມ່ນໄດ້ເຊີນຜູ້ອອກແບບມາປັບປຸງຊ້ຳແລ້ວຊ້ຳອີກເພື່ອໃຫ້ສໍາເລັດຕາມຄວາມມັກຂອງພວກເຮົາ,ມີລັກສະນະທີ່ສົມບູນແລະສອດຄ່ອງກັບຄວາມຕ້ອງການຂອງພວກເຮົາ. "ທ່ານ ນາງ ລີລຸຍຟາງ ກ່າວວ່າ, ເຈົ້າຂອງເຮືອນໄດ້ໄປຢ້ຽມຢາມຫຼາຍຄັ້ງໃນລະຫວ່າການສ້ອມແປງ, ຫຼັງຈາກການສ້ອມແປງ,ເຈົ້າຂອງເຮືອນຍັງມັກມັນຫຼາຍ,"ລາວເປັນຄູສອນຢູ່ຕາແສງ ຕວນຈິດ, ລາວເປັນຄົນງາມຫຼາຍ ແລະ ເຂົ້າກັນໄດ້ດີກັບພວກເຮົາ."

ໄດ້ຮັບຄວາມສະຫງົບສຸກຂອງພາຍໃນ

ພາຍຫຼັງເຮືອນຢູ່ບ້ານ ຕ້າໂມຢູ ໄດ້ຮັບການປັບປຸງເປັນຢ່າງດີ,ທ່ານ ກົດເພີງ ກໍໄດ້ເອົາໃຈໃສ່ໃນການປະຕິດປະຕໍ່ ສິລະປະແບບທັນສະໄຫມ ແລະ ການຜະລິດເຄື່ອງດົນຕີບູຮານ ກູຈີ.

ທ່ານ ກົດເພີງ ເຮັດເຄື່ອງດົນຕີບູຮານ ກູຈີ ຢູ່ສະຕູດິໂອ.

ທ່ານ ນາງ ລີລຸຍຟາງ ແລະ ລູກສາວຂອງນາງ ອາໄສຢູ່ຕົວເມືອງໃນທຳມະດາ ແລະ ກັບຄືນໄປ ບ້ານ ຕ້າໂມຢູ ໃນທ້າຍອາທິດ ແລະ ວັນພັກ.ທ່ານ ນາງ ລີລຸຍຟາງ ກ່າວວ່າ: ຊົນນະບົດມີຄວາມສຸກໃນຊົນນະບົດ ແລະ ຕົວເມືອງກໍ່ມີວິຖີຊີວິດທີ່ ເຫມາະສົມກັບພວກເຮົາ. ບ້ານ ຕ້າໂມຢູ ແມ່ນຊີວິດຂອງພວກເຮົາທີ່ປ່ຽນຈາກເມືອງໄປສູ່ທໍາມະຊາດ, ບ່ອນທີ່ເດັກນ້ອຍສາມາດຮູ້ສຶກເຖິງທໍາມະຊາດ,ຮູ້ສຶກເຖິງການປ່ຽນແປງສີລະດູເພື່ອຮູ້ສຶກເຖິງການເຕີບໃຫຍ່ຂອງທຸກສິ່ງ. ສໍາລັບຂ້ອຍ,ຍັງສາມາດພັກຜ່ອນເພື່ອຕົວເອງ ແລະ ຮູ້ສຶກເຖິງແຮງບັນດານໃຈໃນການສ້າງສັນທີ່ທຸກຢ່າງໄດ້ນໍາມາໃຫ້ຂ້ອຍ.ເມື່ອບັງເອີນໄດ້ພົບກັບແມ່ເຖົ້າອາຍຸ 80 ປີຮ້ອງເພງ ເຜົ່າຢີ ຢູ່ບ້ານ, ເຈົ້າຈະມີຄວາມຮູ້ສຶກທີ່ແຕກຕ່າງຈາກຕົວເມືອງ ແລະ ຜ່ອນຄາຍທາງດ້ານຮ່າງກາຍ ແລະ ຈິດໃຈ. ”

ພາບແຕ້ມທີ່ແຕ້ມດ້ວຍມືຂອງທ່ານ ນາງ ລີລຸຍຟາງ.

ຄອບຄົວທ່ານ ນາງ ລີລຸຍຟາງເປັນຊາວບ້ານໃຫມ່ຄອບຄົວທີ3ຂອງບ້ານ ຕ້າໂມຢູ,ໄດ້ເຊັນສັນຍາເຊົ່າກັບເຈົ້າຂອງເຮືອນເປັນເວລາ15ປີ.ປັດຈຸບັນ,ຊາວບ້ານໃຫມ່ຄືເຂົາເຈົ້າຍິ່ງເຕົ້າໂຮມກັນຫຼາຍໃນບ້ານ ຕ້າໂມຢູ,ມີຫຼາຍກວ່າ 60 ຄອບຄົວແລ້ວ.ຊາວບ້ານໃຫມ່ໄດ້ນໍາເອົາທຶນຮອນ,ເຕັກນິກ,ຄວາມເກັ່ງກ້າສາມາດຂອງຕົນໄປເປີດບັນດາເຮືອນພັກ,ເຮັດອາຫານການກິນ ແລະ ສ້າງຕັ້ງຫ້ອງສະຕູດິໂອສິລະປະໃນຫມູ່ບ້ານ,ໄດ້ນໍາເອົາປະຊາຊົນໄປສູ່ບ້ານເກົ່າ,ເພີ່ມຄວາມມີຊີວິດຊີວາ,ເພີ່ມລາຍຮັບ,ຊຸກຍູ້ການຟື້ນຟູຊົນນະບົດ.

ກິດຈະກໍາການສຶກສາ,ນາງລີລຸຍຟາງ(ຂວາທີ2)ພ້ອມກັບຫມູ່ເພື່ອນ,ລູກ.

"ຊາວບ້ານເກົ່າຕ້ອນຮັບພວກເຮົາແລະທຸກຄົນມີຄວາມເຂົ້າກັນດີ” ໃນລະຫວ່າງອາຫານຄ່ຳຂອງປີໃຫມ່, ທຸກຄົນຈະເຕົ້າໂຮມກັນຢູ່ ຕ້າໂມຢູ, ເຂົາເຈົ້າບໍ່ໄດ້ສູນເສຍຫຍັງເລີຍ, ແຕ່ໄດ້ຮັບຜົນຕອບແທນຫຼາຍກວ່າ.

编者按：

“旅居云南”正在成为云南旅游的升级版，在这一全新转变中，越来越多的旅居者发现，昆明很好在。

昆明的城市很美，乡村很美，历史文化、风物气候和生活方式，也受到很多人喜爱。旅行者们在追求更高程度的休闲中，爱上昆明，旅居昆明。

以下，就是我们找到的一些旅居者的昆明故事……

“馥慈山房”。记者江枫/摄

“还是昆明舒服。”看着早晨的阳光沐浴着大墨雨村，春风和煦，田野里弥漫着淡淡雾气，寓居在团结乡雨花村委会大墨雨村的李瑞芳这么感叹。

“北漂”的回归

八年前，李瑞芳和丈夫郭棚在距离昆明市区不远的大墨雨村，租下一个荒废十余年的农家小院，用了大半年时间，将这里改造成了充满艺术气息的“馥慈山房”。

“馥慈”是这对夫妇女儿的小名。李瑞芳说，他们夫妇决定到大墨雨村来居住的时候，女儿还小，他们不希望孩子的周末就是呆在商场里，而是想让她更多的接触自然，用她的名字来命名这栋房屋，也是一种爱的延续。

李瑞芳是山西人，郭棚是四川人，两人2006年从云南艺术学院毕业后，一度留在昆明工作。当时，李瑞芳成了一名报社的摄影记者，郭棚则在昆明某高校任职。“那时候年轻，总想出去体验一下。2008年，我俩一起离职‘北漂’，到过北京，还有南京、苏州。2017年雾霾最严重的时候，看着朋友圈一半在刷雾霾，一半在刷蓝天，我突然萌生了回到昆明的念头。”李瑞芳说。

大墨雨村是个彝族村寨，在彝话里，“墨雨”意为“茂密的树林”。李瑞芳说，当地人将“墨雨”理解为“竹林”，她和先生喜欢清静，大墨雨村接地气空气又好，村民质朴又好相处，距离他们在市区的住所也近，于是他们就决定到村里来，“有空了就来这边住几天，一家人在一起，幸福而温暖。行走在自然中，也能感受生命向上的力量，自然而放松。”

打造“馥慈山房”

“房子的改造，是请了设计师按我们的喜好反复修改完成，功能很全，也符合我们的需求。”李瑞芳说，改造期间房东来看过多次，改造好之后房东也很喜欢，“他是团结乡的老师，为人很好，和我们相处融洽。”

收获内心的宁静

大墨雨村的小院改造好后，郭棚就沉下心来从事当代艺术及古琴制作修复。有可亲近的自然，也有安静的环境，李瑞芳说，郭棚制作的古琴音色更好了。

郭棚在工作室斫制古琴。供图

李瑞芳带着即将小升初的女儿，平时住在城里，周末或节假日就回到大墨雨。她说：“农村有农村的乐趣，城市也有适合我们的生活方式。大墨雨是我们由城市切换到自然的生活，在这里，孩子能感受鸟鸣虫叫，感受四季变换感受万物生长。对于我来说，也能静下心来做自己，感受万物带给我的创作灵感。在村里偶然遇见80多岁的老太太唱彝族歌，就能获得和城市不一样的感受，身心都很放松。”